«Αυτό που μας φέρνει κοντά».
Όλοι εμείς στην Καραμέλα γνωρίζουμε τον τρόπο πώς να δίνουμε έμφαση σε μικρές απλές στιγμές συναντήσεων.Η έναρξη της περιόδου αυτής φέρνει στο προσκήνιο αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία,μέσα από γεύσεις,χρώματα, και αρώματα. Η κοινότητα της Καραμέλας είναι ευαισθητοποιημένη στο να χαρίζει απλόχερα το φως μέσα από τις δράσεις που υλοποιεί στο Πνεύμα των Χριστουγέννων.
Ο τίτλος του βιβλίου της Κούλας Πανάγου στάθηκε η αρχή και το τέλος μιας ημέρας που δεν έμοιαζε με τις άλλες στο σχολείο μας. Γιατί αυτή τη φορά, αυτό που μας ένωσε δεν ήταν μόνο μια αφήγηση — ήταν οι άνθρωποι, οι σπόροι, το ψωμί, οι μνήμες, τα κοινά μας βιώματα.
Η παρουσία της κυρίας Κούλας Πανάγου στον χώρο μας έδωσε σε παιδιά και ενήλικες την ευκαιρία να συναντήσουν από κοντά τη δύναμη του μοιράσματος των αναμνήσεων. Και κάπως έτσι, οι λέξεις άρχισαν να μοιάζουν με σπόρους: μικρές, απλές, αλλά ικανές να φυτρώσουν βαθιά.
Κάπου στην αρχή της συνάντησης η Περιβαλλοντολόγος κυρία Αθηνά Αντύπα μας μίλησε για τη σημασία του σπόρου ως πρωτογενές στοιχείο: πώς από έναν μικρό σπόρο ξεκινά κάθε ζωή, κάθε ιστορία, κάθε δημιουργία. Οι σπόροι γίνονται αλεύρι, το αλεύρι γίνεται ψωμί, και τελικά, κάθε ψωμί γίνεται αφορμή να μοιραστούμε, να συναντηθούμε και να φέρουμε κοντά ανθρώπους και μνήμες.
Κι όπως κάθε σπόρος χρειάζεται χώμα για να καρπίσει, έτσι και οι λέξεις βρήκαν τον δικό τους τόπο: στο τραπέζι του σχολείου μας. Εκεί όπου δεν υπήρχε απλώς φαγητό, αλλά ιστορίες ζωής.
Ξεχωριστή θέση είχε η Ζακυνθινή χριστουγεννιάτικη κουλούρα, μια κουλούρα που κουβαλά μέσα της γιορτή, οικογένεια, πατροπαράδοτες συνταγές, μυρωδιές από κουζίνες παλιές. Δίπλα της το ψωμί της συγκομιδής και φαγητά από τις μνήμες των γονιών: συνταγές που πέρασαν από γενιά σε γενιά, γεύσεις που δεν γράφονται σε βιβλία μα χαράζονται στη μνήμη.
Ιδιαίτερη ήταν και η παρουσίαση , της κυρίας Ναταλίας Τσαπούρα Συμεωνίδου,Chef de Partie του “Ηλέκτρα Μετρόπολις” και μαμάς του Μανώλη, η οποία άνοιξε για εμάς ένα παράθυρο στον κόσμο, προσφέροντας συνταγές από διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς.Το tamales,το stollen,to joulupukki,το buche de Noel και το biryani ήταν μόνο κάποιες από τις γεύσεις του κόσμου που ταξίδεψαν ως το σχολείο μας και έκαναν το τραπέζι μας ακόμη πιο πλούσιο, αποδεικνύοντας πως, όπου κι αν γεννηθεί ένα ψωμί, μια συνταγή, μια γεύση, ο προορισμός τους είναι πάντα ο ίδιος: οι άνθρωποι.
Η παρουσίαση της κυρίας Κούλας Πανάγου μάς έδωσε κάτι πολύ πιο μεγάλο από μια σχολική δράση. Μας έδωσε τον τρόπο να μιλήσουμε για τη σχέση, για τη σύνδεση, για τη συλλογικότητα μέσα από το πιο απλό: ένα βιβλίο, έναν σπόρο, ένα κομμάτι ψωμί.
Και κάπως έτσι επιστρέφουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε:
στο «Αυτό που μας φέρνει κοντά»…
Είναι μια ανοιχτή αγκαλιά που τους υποδέχεται όλους!
Και αυτό, ίσως, να είναι το πιο πολύτιμο μάθημα.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους γονείς για τα κεράσματα και στους οικοδεσπότες (εκπαιδεύτικους).
